Nieuw Zeeland part two - Reisverslag uit Rotorua, Nieuw Zeeland van Marleen Hop - WaarBenJij.nu Nieuw Zeeland part two - Reisverslag uit Rotorua, Nieuw Zeeland van Marleen Hop - WaarBenJij.nu

Nieuw Zeeland part two

Blijf op de hoogte en volg Marleen

04 December 2012 | Nieuw Zeeland, Rotorua

Hallo allemaal,
In mijn laatste blog, twee weken geleden, beloofde ik dat ik weer wat zou schrijven in Queenstown als ik wat had beleefd.. Nu ben in ik in Rotorua op het Noordereiland.. en de reden dat ik niet eerder een blog heb gemaakt heeft gewoon een hele goede reden.. niks beleefd.. Neeeh das niet waar, ik had gewoon geen tijd!!
Ik heb twee geweldige leuke en gave weken gehad en ik ga proberen dat nu ff neer te schrijven...mn eigen dagboek geeft aan dat ik 32 blz (voor en achterkantjes) heb volgeschreven.. daar gaat ie : ...

Nadat ik in Nelson afscheid had genomen van mn oom en tante, stond ik er weer alleen voor. Nouja, alleen... met een busvol andere backpackers.
Ik heb die nacht en de nacht daarna geslapen in het Abel Tasman national park. Ik heb daar ongeveer 20-25 km gewandeld en genoten van de rust en de mooie natuur. Drie jaar geleden had ik het al vanuit een helicopter gezien, op deze manier beleef je het heel anders.
Ik heb daarna een paar lange dagen in de bus gezeten, langs de westcoast, maar ik hoef de Nederlanders niet te missen, we zitten elke keer met wel gemiddeld 7-8 Nederlanders in een bus..

We zijn na Abel Tasman national park via Blackball naar Franz Josef gereden. Nu zullen jullie denken Blackball..(??) de meeste Nieuw Zeelanders schieten in de lach als je het over Blackball hebt.. Je hebt daar namelijk helemaal niks.. nouja een hostel, met de naam Formerly Blackball Hilton, maar het is net een museum waar je in sliep. Een hele bijzondere gewaarwording, het gebouw was meer dan 100 jaar oud en het bed volgens mij ook.. als ik rechtop in bed ging zitten zat mij haar vast in de spiraalbodem boven mij.. Vervolgens door naar Franz Josef waar we twee dagen zijn geweest. Ik ben daar door een heli op een gletsjer gezet en daar hebben we 3 uur rondgelopen, tussen het ijs door jaah wel met een groep en een gids. Was wel erg gaaf.. (foto's komen nog.. .. een keertje :-) ik heb in ieder geval hele mooie gletsjer-proof kleding aan haha..
Enne ze hadden in FJ ook een hele fijne 20 persoons jacuzzi en de hotpools op loop afstand.. :-).
We hebben een paar gezellige avonden gehad hier, iets met facepaint en dure cola malibu.. ( leg ik later wel uit)

Het is trouwens wel ff wennen, ik moet elke avond zelf koken, nouja ik moet niks..maar zo hou je het wel een beetje betaalbaar. Gelukkig had een kookmaatje gevonden en hebben we heel wat culinaire hoogstandjes op tafel getoverd :-) zover dat lukt in de keuken van een hostel waar je soms met wat creativiteit en gevaar voor eigen leven moet koken (dankzij het gaspitje in Rainforest Lodge in Franz Josef).

Na FJ zijn we naar Wanaka gereden, een hele lange dag in de bus. We hadden wel een paar stops onderweg, zo hebben we wat gewandeld (op hoog tempo) en hebben we green stone/Jade gezocht op het strand in Haast. Ik had heeel veeel groene stenen, maare helaas geen echte green stone. De omgeving waarin we reden was indrukwekkend.. zo af en toe kwam je (weeeer) een bocht door en hoorde je de hele bus oooooh of aaaaaaah zeggen, ik heb echt wel een paar mooie foto's ;-)
In Wanaka heb ik een hele relaxte avond gehad met mijn kookmaatje en seatbuddy Florianne, we hadden zelf nachos gemaakt (heeel veel) en we werden de volgende dag in de bus herkend door een jongen die zei: " Dat waren jullie gister he, in het YHA, met die nachos.. " .. jep :-)

Wanaka is een heel mooi plaatsje net voor Queenstown en ik had er best nog een nacht willen blijven maar dat zat er niet in, ik moest door naar adventure capital of the world.. Queenstown... woehoe!!!
Ik had in Nederland al bedacht dat ik ging bungyjumpen en dat heb dus ook maar gedaan.. Er gingen nog 5 mensen uit onze bus en net voor Queenstown staat de Kawarau brug, de eerste en oudste bungyjump plek ter wereld. Een sprong van 43 meter.. Vooraf kregen we een filmpje te zien over de geschiedenis van bungyjumpen en de mannen die er ooit mee zijn begonnen zijn AJ Hackett en Henryu van Asch... Ik werd gewogen (pijnlijk moment :-p), heb mn schoenen vastgeknoopt en ben de brug opgelopen.
Vervolgens kreeg ik zo'n klimgordel om en wat instrucies. Ik kreeg een handdoek om mijn benen/enkels en het enige wat ik dacht was, ik wil helemaal geen handdoek, ik wil goed vastzitten ;-) dat zat ik (bleek later) ook wel..
Het meisje voor mij, wat besloot om in haar blootje te spingen (????) heeft er gewoon 3 minuten over gedaan om te springen.. Nou dat ga ik dus ff anders doen dacht ik.. Ik kreeg een high-five, moest gaan staan, ff lachen voor een foto en ik heb me zo laten vallen. Ik had mezelf een hele mooie sprong beloofd maar dat is dus niet gebeurd. De foto's zijn wel grappig. Het was best even spannend maar de grote adenaline-kick (die ik had verwacht) bleef weg.. das dan wel weer jammer.. Ik had toch die hoge (134 meter) moeten doen, nouja dan heb ik nog een reden om terug te gaan :-) dat heb ik sowieso al wel.. je ziet hier zoveeeeel motorrijders.. En je kan hier zo gaaf rijden.. Als er vrijwilligers zijn..;-)

Ik ben drie dagen in Queenstown geweest, heel veel gekke dingen heb ik niet meer gedaan.. Behalve elke avond uitgeweest (maar dat is in Queenstown niet zo gek).
OJAA!! ik heb ook een Fergburger gegeten (degene die ooit in Queenstown is geweest, weet wat ik bedoel) de anderen moeten ff googlen. Het is een enorme grote hamburger en zo lekker, ik zal het maar eerlijk opbiechten.. ik heb er twee gehad..:-) (nee niet in een dag)
In het hostel waar ik sliep lagen we in een 6 persoonskamer, 4 kerels en 2 vrouwen.. Ik lag bovenin een stapelbed en het was echt het meest krakende bed ever.. Ik snapte ook niet waarom mijn benedenbuurman (die wat later dan mij naar bed ging) niet gewoon stil ging liggen.. De volgende ochtend wist ik inees wel waarom, we hadden ineens 3 vrouwen in de slaapkamer.. nummer 3 lag in zijn bed. Ik ben heeel erg blij dat dat 's nachts niet tot me doorgedrongen is.. haha juist...

Enne wat ook wel bijzonder was, ik kwam een collega tegen (ze zijn ook overal :-) en we bleken allebei naar het Zuiden te gaan.. gezellug!!!!

Op donderdag zijn we dus naar het zuiden gegaan, de eerste dag naar Milford Sounds.. De hele dag regen regen regen en nog meer regen. Mij was verteld dat Milford Sounds met regen het mooiste is en dat klopt denk ik ook wel, je zag echt overal watervallen.. Heel erg mooi. Toen we op de boot gingen voor een 'cruise', tussen de fjorden werd het ineens droog.. We konden dus op het dek staan en foto's maken, echt warm was het helaas niet..
Onze overnachting was in Gunns Camp (dat staat niet eens op de kaart)... een soort kamp met allemaal kleine houten huisjes, 100 jaar oud werd ons verteld.. Geen centrale verwarming maar een houtkachel.. owjeah....
Na het diner van buritto's, in elkaar geflanst door twee politieagenten en een Zwitser, hebben we de kachel aangemaakt...(wat ben ik blij dat ik in een opwelling een aansteker heb meegenomen) en ik moet zeggen dat we zijn geslaagd voor de competentie ouderwets vuurtje stoken... Heerlijk warm.. in het kleine 6 persoons houten hutje dat niet geisoleerd was.. We hebben nog even overwogen om onze schoen te zetten, maar tja, daar gaat Sinterklaasje niks in doen...
De volgende dag zijn we vertrokken richting Steward Island.. Via Invercargill.. dat is een hele bijzondere (studenten)stad, ze zijn daar in de jaren tachtig ergens blijven hangen.. hele bijzondere mensen, etalages en winkels. Ze hebben wel hele lekkere chocolademelk met marshmellows..
De boot naar Steward Island vertrok om 17.30 uur, dat was best wel laat. De overtocht, die soms heel erg ruig en stormachtig kan zijn, was vrij rustig en na een uurtje stonden we op Stewart Island. Het eiland is opzich erg groot, maar er wonen maar 300 mensen, de rest is berg. Op Stewart Island is een hotel/restaurant/kroeg, een informatie centrum, een supermarkt en een hostel.... We hebben een leuke avond gehad, maar de volgende ochtend regende het helaas. Het was echt Nederlands weer, echt weer om in bed te blijven ;-) toch maar niet gedaan. We hadden de dag ervoor al besloten om een auto te huren, nou daar ga je dan, met een Duiter een Zwitser en een collega in een rode Ford Ka.. Ik hoefde Stefan maar een paar keer te vragen om toch echt links te gaan rijden.. haha :-P. Maar op een eiland met maar 27 km aan weg kan ook niet zo heel veel fout gaan.

Omdat het echt niet tof was om in de regen te wandelen zijn we naar de kroeg gegaan en hebben.. warme chocolademelk gedronken. Om de tijd door te komen hebben we ff gepooled, nouwe ook dat was geen succes..
Aan het einde van de middag konden we weer terug met de ferry.. Erg jammer dat het zo hard regende, ik denk echt dat het een mooi eiland is.. vervolgens konden we weer in de bus en waren we rond 20.00 uur terug in Queenstown. We hebben nog ff wat gedronken maar ik heb het niet zo laat gemaakt... de volgende dag moest ik namelijk om 10.00 uur uitchecken en naar het vliegveld..
Zondag kwam ik dus aan in Wellington.. de laatste week is aangebroken.. ik vond het helemaal niet leuk om weg te gaan van het Zuidereiland en weer afscheid moeten nemen van leuke mensen.. dat is toch wel een piepklein nadeeltje van reizen, elke keer weer afscheid nemen..:-( Maar goed hier zit ik dan, in Rotorua en daar zit echt een luchtje aan (letterlijk).. morgen ga ik naar wai-o-tapu en whitewater raften, dat wil ik echt al vet lang doen..
Ik ga er maar een eind aan breien.. ik moet nog eten, maar de supermarkt is 15 minuten lopen en daar heb ik nou echt ff geen zin in.. Ik heb nog wel brood..

Over een week ben ik, als het goed is, weer thuis. Ik hoorde dat er sneeuw ligt.. brrrr. Ik had gisteren zowaar mn korte broek nog aan, was de eerste keer in drie weken..
Misschien dat ik nog een klein verslagje maak aan het einde van de week maar dat zien jullie wel!!

Veel liefs en tot gauw!!!

  • 04 December 2012 - 09:21

    Remco:

    Mooi bericht weer marleen , en als je thuis bent ben je wel weer van het koken af hahahaha

  • 04 December 2012 - 10:04

    Cristian:

    Hey Zusje !!!

    Ten eerste wil ik me alvast even inschrijven voor de motertocht door nieuw-zeeland :P
    Ten tweede zou ik graag de foto's ontvangen van het bungeejumpen (die van het meisje voor jou in het bijzonder) XD HAHAHA

    mare, veel plezier nog in je laatste daagjes, ik zit nu lekker weer op stage en dit lees ik, as ussual, met koffie om wakker te worden :P bij ons is het nu 8 uur 's ochtends, maar jij zit natuurlijk 12 uur verder.

    verder rijdt je auto nog steeds en ook het huis staat nog. papa en mama hebben elkaar nog geen zwaar lichamelijk letsel toegebracht en Manon zit weer in dr jaarlijkse winterdipje :P ghehe

    maar omdat het bijna sinterklaas is, bij deze nog even een gedichtje voor jou:

    De Sint zat gebruikelijk op zijn paardje,
    te draaien aan zijn baardje
    Hij zat er aan te denken
    wat hij Marleen dit jaar zou schenken.

    De Sint kreeg echter de schrik van zijn leven,
    Toen bleek dat Marleen niet braaf thuis was gebleven,
    De Sint dacht; “waar is zou nou toch heen,
    zo ver weg en helemaal alleen”?

    Het kon de Sint maar niet bekoren,
    Dus heeft hij zijn baard er maar af geschoren,
    Piet vroeg; “waarom doet u zich dit aan” ?
    De Sint zei: ‘ik ga achter haar aan” !

    Hij zette Amerigo aan de kant,
    en vloog supersnel naar een ander land.
    Eerst kwam de sint in Singapore aan,
    waar hij meteen voor een probleem kwam te staan.

    De Sint was namelijk niet meer zo opgetogen,
    Toen hij hoorde dat Marleen alweer naar Borneo was gevlogen.
    Dus pakte hij het vliegtuig maar weer,
    Op weg naar Borneo dit keer.

    Eenmaal in Borneo aangekomen
    Liet de sint zijn tranen rijkelijk stromen.
    Want na een onderzoek van een paar weken,
    Bleek dat Marleen alweer naar Australië was uitgeweken.

    Dit is de druppel, zei de Sint !
    Ik ga naar Australië en zorg dat ik haar vind !
    Australie is echter een erg groot land,
    Dus de Sint begon maar met zoeken aan de Zuiderkant.

    Het viel de Sint echter heel erg zwaar,
    Want ook hier was geen teken van haar.
    Nu heb ik er genoeg van ! zei de Sint zonder baard,
    Het enige wat ik van haar kon vinden was een zwaar ontsteld paard.

    Na enig navragen te hebben gedaan,
    Bleek dat Marleen alweer naar Nieuw-Zeeland was gegaan.
    De sint zei: ‘ik geef het niet op” !
    IK zal haar vinden, die verdwaalde Hop.

    De vlucht naar Nieuw-Zeeland duurde gelukkig niet lang,
    Maar de sint maakte zich wel een beetje bang.
    Straks kan ik haar niet vinden in dat grote land,
    Maar die gedachte zette hij snel weer aan de kant.

    Na een bezoek aan de oom en tante van Marleen,
    Was het toch een glimlach die op zijn gezicht verscheen.
    Marleen was nog steeds in het grote kiwiland,
    En dit vergrote de Sint zijn kansen significant.

    Na een paar dagen moest de sint echter constateren,
    Dat hij nog veel van topografie moest leren.
    Hij zocht namelijk in het zuiden naar Marleen,
    Maar zij was allang naar het noorden heen.

    De sint stapte snel in het vliegtuig naar de andere kant,
    En binnen no-time was hij daar alweer geland.
    Nu snel op zoek naar dat verdwaalde meisje,
    Met haar veel te lange, malle, reisje.

    In Gunns Camp vond de Sint eindelijk Marleen,
    ze was daar echter niet alleen.
    Ze zat daar op de bank met een Zwitserse vent,
    En die andere kerel was een Nederlands agent.

    Vlak voor de Sint de deur naar binnen los wou doen,
    hoorde hij iets over het zetten van een schoen.
    ‘Ik kan mijn schoen wel zetten’ zei Marleen,
    Maar de Sint komt hier toch nooit heen.

    Een groot verdriet kwam over de Sint heen,
    door het kleine vertrouwen van Marleen.
    ‘De halve wereld heb ik afgereisd’, zei de Sint
    En hier vind ik een ongelovig kind !

    De Sint kon zijn tranen niet bedwingen,
    En besloot dus maar een liedje te zingen.
    Hop,Hop,Hop, marleentje in galop, of iets van die aard
    Want hij moest weer even denken aan dat hevig ontstelde paard.

    De Sint besloot dus maar naar huis te gaan.
    Want op deze manier is er echt geen zak meer aan.
    Voor Marleen dus geen cadeaus jaar,
    Want zo zit de Sint namelijk niet in elkaar.

    De moraal van dit uitgebreide verhaal,
    zit niet zo ingewikkeld in elkaar !
    Het maakt niet uit waar jij je bevindt,
    verlies nooit je vertouwen in de Sint !


    hihi, veel plezier nog !!!

    xxx,
    Broertje

  • 04 December 2012 - 10:42

    Jeannnette:

    Hooooooooooi,

    Tsjonge jonge wat een verhalen weer! Wel veel leuke dingen beleefd zo te horen.
    Gaat wel weer snel, nog maar 1 weekje..... Geniet ervan!

    Liefs, Jeannette

  • 11 December 2012 - 01:22

    Pascal:

    Marleen ; )

    gaaf zeg. Ik ben echt super jaloers op wat je alles meemaakt.
    Heb je nog leuke mannen ontmoet of maak ik nog een kans?haha
    Hm..maar een vrouw ging in haar blootje bungeejumpen? heb je haar gegevens toevallig genoteerd?haha

    Ik was je niet vergeten te schrijven hoor, maar misschien klein beetje. ; 0
    Zoveel gebeurd hier, maar dat hoor en zie je wel als je terug bent....waneer ben je precies weer op het team?

    Jammer dat je reis bijna voorbij, maar ik vind het wel gezellig dat je weer terug bent. Het is dun gesteld met de leuke vrouwen op het team.haha

    Pf..heb nu nachtdienst en jahoor...geen kip of iets wat er lijkt op straat.

    Tot snel.

    Pascal

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marleen

Actief sinds 24 Sept. 2012
Verslag gelezen: 247
Totaal aantal bezoekers 40019

Voorgaande reizen:

13 November 2012 - 09 December 2012

Nieuw-Zeeland

17 Oktober 2012 - 13 November 2012

Australië

29 September 2012 - 17 Oktober 2012

Singapore-Borneo

Landen bezocht: